- zwalczać się
- несов.боро́ться (воева́ть) друг с дру́гом
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zwalczać się
Смотреть что такое "zwalczać się" в других словарях:
zwalczać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} występować jeden przeciw drugiemu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwalczające się nawzajem stronnictwa, partie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwalczać — ndk I, zwalczaćam, zwalczaćasz, zwalczaćają, zwalczaćaj, zwalczaćał, zwalczaćany zwalczyć dk VIb, zwalczaćczę, zwalczaćczysz, zwalcz, zwalczaćczył, zwalczaćczony «walcząc występować przeciw komuś, czemuś; dążyć do pokonania, przezwyciężenia,… … Słownik języka polskiego
niszczyć się – zniszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać uszkodzeniu, zmarnieniu, zużyciu; stawać się niezdatnym do użytku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Źle konserwowany parkiet szybko się niszczy. Zniszczyło się wiele żywności. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tępić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się tępym, tracić ostrość; stępiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piła szybko się tępi na twardym drewnie. Tępią się ostrza golarki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przełamywać się – przełamać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać przełamaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Statek przełamał się na pół i poszedł na dno. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwalczać własną niechęć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrzymywać się – utrzymać się na fali — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwalczać wszelkie przeciwności i zachowywać swoją pozycję : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grupa rockowa utrzymująca się od lat na fali. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
tępić — ndk VIa, tępićpię, tępićpisz, tęp, tępićpił, tępićpiony 1. «prowadzić akcję zmierzającą do zgładzenia, wytrzebienia, zniszczenia czegoś; niszczyć, trzebić; prześladować, zwalczać coś, występować przeciw komuś, czemuś» Tępić chwasty, muchy,… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
pokonywać – pokonać [i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {czyjąś} {{/stl 8}}własną bronią {{/stl 13}}{{stl 7}} pokonywać, zwalczać kogoś, używając przeciw niemu metod, argumentów itp. podobnych do tych, którymi on sam się posługuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś pokonuje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
